Chiropraktik ve Osteopati? Farkları Nelerdir?

Osteopati ve kayropraktik ortak bir kökene sahiptir. Kökleri “kemik ayarı” halk geleneklerinde bulunabilir ve her ikisi de 19. yüzyılın sonlarında Amerika Birleşik Devletleri’nde sistematize edildi: Kayropraktiğin kurucusu Daniel D Palmer’ın, kurucusu Andrew Taylor Still ile tanıştığı söyleniyor. osteopati, kendi okulunu kurmadan önce. Terapiler nispeten benzer olmaya devam ediyor ve birçok ders kitabı ve dergi her ikisiyle de ilgili. “Manipülatif terapi” terimi hem osteopati hem de kayropraktik anlamına gelir.

Osteopati ve kayropraktik, kas-iskelet sisteminin terapileridir

Uygulayıcılar, yapı ve fonksiyon anormalliklerini teşhis etmek ve tedavi etmek için ellerini kullanarak kemikler, kaslar ve bağ dokusu ile çalışırlar.

En iyi bilinen teknik, genellikle omurgaya uygulanan kısa, keskin bir hareket olan “yüksek hızlı itme” dir. Bu manevra, sınırlı bir hareket aralığına sahip yapıları serbest bırakmak için tasarlanmıştır. Yüksek hızlı itmeler genellikle manipülatif terapi ile ilişkili olan eklem “çatlama” sesini üretir. Yüksek hızlı bir itme kuvveti sağlamanın çeşitli yöntemleri vardır. Kiropraktörlerin elleriyle omurları itme olasılığı daha yüksekken, osteopatlar kaldıraçlı itme yapmak için uzuvları kullanma eğilimindedir. Bununla birlikte, osteopatik ve kayropraktik teknikler birleşiyor ve terapötik repertuarlarının çoğu paylaşılıyor.

Uygulayıcılar ayrıca yüksek hızlı itmeler içermeyen bir dizi yumuşak doku tekniği kullanırlar. Örneğin, “kas enerjisi teknikleri” (fizyoterapistler tarafından “proprioseptif nöromüsküler kolaylaştırma” olarak bilinir), kısıtlı hareket aralıklarını artırmak için post-izometrik gevşemeden yararlanır.

Osteopatlar ve kiropraktörler, kalça ekleminde yavaşça döndürürken bacağa hafif, uzun süreli bir çekme uygulayarak kalça ağrısını tedavi etmek gibi “fonksiyonel teknikler” olarak adlandırılan teknikleri de kullanabilirler. Ne kadar hafif olursa olsun bir kısıtlama tespit edilirse, kas gerginliği serbest kalana kadar bacak kısıtlama noktasında tutulur. Bunun gibi teknikler, ana akım teoriye uyan ince nöromüsküler davranış anlayışına dayanır. Uygulamada, aynı zamanda hassas şekilde geliştirilmiş palpasyon becerilerine de güvenirler.

Bazı osteopatlar ayrıca kraniyal osteopati veya kraniosakral terapi olarak bilinen bir teknik uygularlar. Uygulayıcılar ellerini kafatasına ve sakruma koyarlar ve kafatasının kemiklerini nazikçe tutarlar. Beyin omurilik sıvısının ince ritmik titreşimlerini hissederek ve bunlarla çalışarak nöromüsküler sistemdeki bozuklukları düzeltebileceklerini söylüyorlar. Genellikle kraniyosakral terapistler olarak bilinen, benzer teknikleri kullanan ancak osteopatik geçmişi olmayan bazı terapistler vardır.

Kranial osteopati dışında, osteopatlar ve kiropraktörler tarafından kullanılan tedavi yöntemlerinin çoğu, manipülatif terapi konusunda ek eğitim almış fizyoterapistler tarafından kullanılan tekniklere benzer. Bir pratisyen hekimin bakış açısından, üç tip pratisyen hekim arasında çok az önemli pratik fark vardır.

Osteopati ve kayropraktik tedavi sırasında ne olur?

Manipülatif terapistler öykü alır, kas gerginliği ve cilt dolaşımındaki önemli değişiklikleri palpe eder ve kas-iskelet sistemi anormalliklerini ve “nöromüsküler disfonksiyonu” (“tetik noktalar” veya “ağrı-spazm döngüleri” belirtileri gibi) teşhis etmek için kısıtlanmış hareketler olup olmadığına bakar. ). Kiropraktörler teşhise yardımcı olmak için röntgen kullanabilirken , osteopatlar bunu büyük ölçüde yalnızca ciddi patolojiyi dışlamak amacıyla kullanır.

Tipik bir tedavi seansı 15-30 dakika sürer, ancak ilk konsültasyonlar daha uzun sürebilir. Yukarıda açıklanan çeşitli teknikler kullanılacaktır. Tek bir tedavi seansında genellikle dörtten fazla yüksek hızlı itme verilmez. Sırt ağrısı için kayropraktik tedavi kursu, başlangıçta sık ve daha sonra haftalık aralıklarla altı seanstan oluşabilir. Osteopatların “gerektiğinde” tedavi etme olasılığı, kiropraktörlerden daha fazladır.